Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska
Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska w Kowarach to miejsce gdzie możemy zapoznać się z obiektami zabytkowymi takimi jak pałace, klasztory, kościoły, starówki miast dolnośląskich i inne ciekawe budynki odwzorowane dokładnie w skali 1:25. Wszystkie w oryginalne zobaczyć można na terenie Dolnego Śląska. Można przyjrzeć się z bliska wszystkim szczegółom tych obiektów. Do każdego obiektu można podejść i zrobić sobie przy nim zdjęcie. Po Parku oprowadzają przewodnicy mówiący w kilku językach. Zwiedzanie trwa ok. godziny. W czasie spaceru między uliczkami, przewodnicy opowiadają ciekawostki związane z budynkami, ich konserwacją, czasem trwania budowy modelu czy legendami.
Podczas oprowadzania pokazuje się również pracownie w których powstają nowe modele, zaznajamia się zwiedzających z metodami tworzenia poszczególnych elementów.
Na terenie Parku znajduje się kawiarenka, gdzie pokazywane są filmy związane z Parkiem i jego obiektami. W sklepiku Parku można nabyć książki, albumy i mapy regionalne Dolnego Śląska, widokówki i pamiątki z Parku.
Strona internetowa Parku Miniatur http://park-miniatur.com/pl/
Dom Kata
W zabytkowym budynku na Wojkowie ( dzielnica Kowar) , zamieszkiwanym przed laty przez ostatniego miejskiego kata stworzono ekspozycję narzędzi i urządzeń pokazującą średniowieczny sposób egzekwowania przestrzegania prawa.
Machiny śmierci stosowane były od zawsze. Za ich pomocą zadawano cierpienie i odbierano życie.
Zapraszamy do poznania mrocznej strony historii… ludzka wyobraźnia nie ma granic!
Dom kata czynny jest od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00 – 17:00. Zwiedzanie przeznaczone jest dla młodzieży i osób dorosłych. Dzieci poniżej 12 roku życia zwiedzają tylko w obecności rodzica lub opiekuna.
W Domu Kata dozwolone jest robienie zdjęć, filmowanie oraz dotykanie eksponatów!
Szczegółowy regulamin zwiedzania i cennik dostępny jest na stronie: domkata.com
Kontakt:
DOM KATA
Zamkowa 4, 58-530 Kowary
Tel.: 607 270 797
e-mail: domkata@o2.pl
Strona internetowa Domu Kata domkata.com
Dom Tradycji Miasta Kowary
W samym sercu miasta, przy ulicy Górniczej, w niepozornej z zewnątrz kamieniczce będącej od kilkunastu lat siedzibą Stowarzyszenia Miłośników Kowar utworzono Dom Tradycji Miasta. Zainteresowani przeszłością Kowar odnajdą tam „kącik górniczy”, który ukazuje wiele faktów i mitów związanych z historią wydobywania w Kowarach rudy żelaza i uranu.
Obejrzeć w nim można także pokaźny zbiór pocztówek związanych z dziejami miasta oraz okolicznościowe wystawy prac lokalnych artystów.
Galeria Lasek i Kijów Pasterskich
Jest to prywatna kolekcja artysty z Kowar Pana Jerzego Jakubów.
Galeria znajduje się w budynku byłej Wieży Ciśnień w Kowarach przy ul. Borusiaka 9c.
Jest to zbiór lasek i kijów pasterskich bogaty w różnorodność kształtów jak i specyficznych funkcji, które spełniały. Zobaczycie tam kije pociskowe, kije typu pastorałowego, które służyły do wyłapywanie zwierząt ze stada, kije grzechotkowe, które sygnalizowały lub płoszyły dźwiękiem stado, ciupagi , którym bito z ręki i ciskano na odległość broniąc się przed intruzami, laski wielofunkcyjne, karbowe, paradne i hierarchiczne wykonane z wyszukanych materiałów, kunsztownie zdobione itd. Te i wiele innych lasek oraz kijów pasterskich znajduje się w bogatej kolekcji artysty Pana Jerzego Jakubów w prywatnej galerii Wieża Ciśnień.
Strona internetowa Galerii http://www.kazik.com.pl/jerzy/
Przełęcz Okraj
Okraj to oddalona od Kowar o 12 km karkonoska przełęcz położona na wysokości 1046 m n.p.m. Oddziela Kowarski Grzbiet od Grzbietu Lasockiego. Dawniej przebiegało przez nią najwyżej położone w naszym kraju drogowe przejście graniczne. Dziś ograniczenia w międzynarodowym ruchu to przeszłość, a wjazd do Republiki Czeskiej przez Przełęcz Okraj, dzięki zapierającym dech w piersiach widokom, wynagradza niedogodności związane z jazdą tą krętą górską trasą. Okraj to również ważny węzeł szlaków turystyki pieszej i rowerowej. Udać się można stąd w polskie i czeskie Karkonosze, albo zatrzymać się na dłużej w tutejszym schronisku.
Na Przełęczy Okraj znajdują się wyjątkowe warunki do uprawiania narciarstwa biegowego i zjazdowego oraz cyklistyki górskiej. Wytyczone trasy spacerowe pozwalają nacieszyć oko przepięknymi panoramami polsko-czeskiego pogranicza, a wyprawa na najwyższy szczyt całych Sudetów – Śnieżkę dostarczy niezapomnianych wrażeń. Największą zaletą tej części Karkonoszy jest jednak spokój i czystość środowiska, które doceni każdy gość.
Tuż za Przełęczą Okraj odnaleźć można malowniczo położoną miejscowość Mala Upa z typowymi, chałupami karkonoskimi, rozrzuconymi po zboczach. Pod koniec roku ta spokojna czeska wioska zamienia się w popularne wśród turystów centrum sportów zimowych.
Kościół Parafialny
Najstarszym zabytkiem miasta jest kościół pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny stojący przy placu Franciszkańskim. Pierwsza o nim wzmianka pochodzi z XIII wieku. Kościół jest budowlą w stylu gotyckim, ozdobioną wieżą zwieńczoną blaszanym hełmem. Z wczesnych wieków średnich zachowała się na jednej ze ścian wieży tajemnicza rzeźba zwana „Madonną na potworze”. Dlaczego? Warto samemu sprawdzić.
Na zwiedzających największe wrażenie robi wnętrze. Na uwagę zasługuje późnobarokowy ołtarz i ambona oraz prospekt organowy. Zachwycają polichromie wykonane na drewnianym stropie przez malarza Jana Lorenza i jego braci. Wśród tych malowideł najbardziej wymowne jest wyobrażenie Trójcy Świętej, Arki Przymierza oraz apokaliptycznej wizji końca świata. Warto obejść kościół dookoła. Za nim znajduje się niewielki park wraz z przykościelnym nieczynnym już cmentarzem funkcjonującym dziś jako swoiste lapidarium. Poza XVII i XIX-wiecznymi tablicami nagrobkowymi oraz grobowcami znaczniejszych obywateli miasta znaleźć tam można również pomnik upamiętniający ofiary wojny prusko-austriackiej z 1866 r. Co ciekawe, we wspólnej mogile spoczywają dwaj żołnierze armii Królestwa Prus oraz dwaj z wojsk Cesarstwa Austriackiego pochowani zgodnie z dwa lata wcześniej przyjętą Konwencją Genewską. Dwójka nich było pochodzenia polskiego.
Na cmentarz ten została przeniesiona również tablica upamiętniająca mieszkańców Kowar, którzy polegli podczas walk i bitew I wojny światowej. Pamiątkę tą, pierwotnie przytwierdzoną do postumentu pomnika stojącego do roku 1945 na skwerze za kowarskim ratuszem odnaleziono kilka lat temu podczas prac ziemnych w centrum miasta. Dziś stanowi kolejny eksponat przykościelnego lapidarium.
Najciekawszym przyrodniczym elementem przykościelnego parku jest młodziutki „dąb papieski” posadzony w 2006 roku dla uczczenia pontyfikatu Jana Pawła II. Ten swoisty „żywy pomnik pamięci” wyrósł z żołędzia zebranego trzy lata wcześniej od „Chrobrego” – najstarszego w Polsce, 750-letniego dębu szypułkowego rosnącego w okolicy wsi Piotrowice w województwie lubuskim.
W sąsiedztwie kościoła znajdują się ponadto barokowy XVIII-wieczny kamienny most na Jedlicy, na którym ustawiona została piaskowcowa figura św. Jana Nepomucena oraz budynek plebanii rzymskokatolickiej wybudowany w latach 1779-1783.
Strona internetowa Kościóła http://www.kowary.franciszkanie.pl/
Pak Miejski
Park Miejski rozciąga się pomiędzy kowarskimi ulicami Matejki, Kwiatową oraz Parkową. Część założenia parkowego z cennymi okazami drzewostanu łagodnie przechodzi w naturalny podgórski las. Kompleks otaczają łąki i pastwiska, na których w warunkach zbliżonych do naturalnych nierzadko można podziwiać pasące się stado koni szlachetnej półkrwi z kowarskiej stadniny „Parkitny”.
W parku wytyczono spacerowe alejki wśród drzew i krzewów, zarówno tych pospolitych, jak i tych nieco rzadszych. Rosną tam przedstawiciele nierodzimej flory, z których należy wymienić choćby introdukowane w tę długość i szerokość geograficzną drzewa takie jak dąb kaukaski, sosna czarna i wejmutka, daglezja, czy topola kanadyjska.
Dzieci w parku mogą przyjemnie spędzić czas na placu zabaw, a dorośli skorzystać z rekreacyjnego grillowiska przygotowanego specjalnie na potrzeby kameralnych imprez plenerowych.
Park oprócz ciekawej roślinności posiada bogatą reprezentację karkonoskiej fauny. Cierpliwy miłośnik przyrody ma szansę ujrzeć niezwykle bogaty świat leśnych ptaków – od popularnej sójki po rzadszego dzięcioła, a jeżeli będzie miał trochę szczęścia dostrzeże wśród gałęzi drzew rudą lub ciemno brązową wiewiórkę.
W północnej części Parku Miejskiego, wśród drzew i krzewów bez trudu odnajdziemy sporej wielkości kamień z wyrytą w języku niemieckim inskrypcją. Jest to głaz upamiętniający Hendricha Mende – prawdopodobnie mieszkańca Kowar, żyjącego na przełomie wieku XIX i XX. Nie zachowało się niestety zbyt dużo źródeł na temat tej postaci, ale przypuszcza się, że człowiek ten został po śmierci doceniony za wkład w rozwój miasta, kowarskiej i karkonoskiej turystyki oraz filantropię, którą z powodzeniem uprawiał za życia.
Ten kowarski głaz poświęcony pamięci Hendricha Mende to przedstawiciel popularnego na zboczach Kotliny Jeleniogórskiej karkonoskiego granitu. Ten rodzaj skały powstały około 320 milionów lat temu, ze względu na łatwą obróbkę kamieniarską wykorzystywany jest często w roli monumentów oraz kamieni ustawianych na pamiątkę ważnych historycznych postaci online casino i wydarzeń.
W południowej części Parku Miejskiego, na niewielkiej ziemnej skarpie za kolejowymi torami stoi tajemniczy pomnik. Na cokole zbudowanym z granitowych kamieni postawiono bryłę kwarcu ponad metrowej wysokości. Do postumentu przytwierdzono w metalowej obręczy kamienną tablicę z napisem „O.V. 1893”. Monument ten upamiętnia budowę dróg spacerowych i miejsc odpoczynku w roku wymienionym na tablicy przez założone rok wcześniej „Towarzystwo Miejscowe w Kowarach” (Ortsverein in Schmiedeberg). Organizacja to założyła sobie za cel poprawę estetyki miasta, tworzenie nowych promenad i rozbudowę starych, sadzenie ozdobnych drzew oraz szeroko rozumiane upiększanie najbliższej okolicy Kowar.
Wiele z tych cennych gatunkowo egzemplarzy drzew – zwłaszcza dębów i buków, które można do dziś zobaczyć w Parku Miejskim zostało posadzone w ostatniej dekadzie XIX wieku. Liczą sobie one już więc grubo ponad sto lat. Zakup sadzonek tych drzew i krzewów w dużej części został sfinansowany przez księcia von Reuss rezydującego w tym czasie w pałacu „Nowy Dwór” w kowarskich Radocinach. Nasadzeń dokonali natomiast członkowie „Towarzystwa Miejscowego w Kowarach”.
Kaplica Św. Anny
Jest to późnobarokowa kaplica, której historii powstania należałoby szukać w czasach, gdy w górniczej osadzie, jaką Kowary od zawsze były, rodziło się życie religijne. W bliżej nieokreślonym czasie uległa zawaleniu. Remont tego co przetrwało nastąpił dopiero w 1772 roku. Architektem i budowniczym kaplicy był Kaspar Jentsch. Została założona na planie elipsy. Wieńczy ją ośmioboczna latarnia, przykryta cebulastą kopułką.
Kaplica zachowała późnobarokowe online casino wyposażenie wnętrza. Ołtarz główny ufundowano ku czci św. Anny.
Zabytek położony na wzniesieniu przy ulicy Kowalskiej góruje nad tą częścią miasta. Koniecznie trzeba wdrapać się na kapliczne wzgórze, by podziwiać panoramę Kowar i Rudaw Janowickich.
